Vitamine B₁₂

Bloedarmoede, ofwel Anemie, ontstaat vaak door een tekort in het bloed aan het mineraal ijzer. Daarom spreekt men wat deze aandoening betreft ook wel van 'ijzergebreksanemie'; een ziekmakend tekort aan ijzer. Maar bloedarmoede kan ook ontstaan door een tekort aan vitamine B12. Dit vitamine is een belangrijke stof voor de aanmaak van rode bloedcellen en de aanmaak van zenuwcellen in het lichaam. Verder kan bloedarmoede ontstaan door een tekort aan vitamine B6 en/of een tekort aan vitamine B11 (foliumzuur). Vandaar dat het aan te raden is dat mensen bij bloedarmoede op al deze vier stoffen worden getest. Vitamine B12 zorgt, samen met vitamine B6 en vitamine B11, voor de opname van ijzer door het lichaam.

IJzerdeficiëntie, ofwel ijzergebrek, werd in het verleden in de veehouderij doelbewust nagestreefd in de kalverfokkerij, namelijk in de fokkerij van zg. 'kistkalveren'. Het opfokken namelijk van de nuchtere kalveren in de zeer beperkte ruimtes die simpelweg als kisten konden worden beschouwd. In deze 'kisten' moesten de kalveren zich zo weinig mogelijk kunnen gaan bewegen en ze mochten ook zo weinig mogelijk van het mineraal ijzer tot zich kunnen nemen. De bedoeling van deze opfokmethode was om te bereiken dan de kalveren 'mooi' wit spiervlees zouden krijgen. Door het tekort aan ijzer blijft het spiervlees mooi namelijk 'wit' van kleur. Dit vlees was uitermate populair bij sommige vleesconsumenten in bepaalde exclusieve restaurants. Het vlees van kistkalveren was niet alleen opvallend wit van kleur, maar bovendien lekker mals. En daardoor was het beter verkoopbaar. Tegenwoordig is het opfokken van dergelijke, in wezen zieke kalveren, bij ons in Nederland verboden. En tegenwoordig moeten kalveren in Nederland ook een minimum hoeveelheid ruwvoer en voldoende ijzer krijgen om het hemoglobinehalte in het bloed op niveau te houden. Het hemoglobinegehalte mag niet lager zijn dan 4,5 mmol/l). Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat bloedarmoede pas optreedt als het niveau lager ligt.

Net als kistkalveren kunnen ook mensen te maken krijgen met bloedarmoede. Mensen van alle leeftijden zelfs, maar grosso modo is dit een ziekte die voornamelijk bij oude mensen voorkomt. Het is een gegeven dat ook vrouwen nogal vaak met bloedarmoede worden geconfronteerd, dit omdat vrouwen relatief veel bloed kwijtraken bij hun maandelijkse stonden en bij de geboorte van hun kinderen. Vitamine B12 is een belangrijke stof voor de aanmaak van rode bloedcellen en zenuwcellen in het lichaam.

Vitamine B12-deficiëntie kan bij mensen heel veel verschillende aandoeningen ten gevolge hebben. Als voorbeeld hiervan kan men ondermeer gaan denken aan de ziekte van Parkinson. En men kan gaan denken aan fertiliteitsproblemen, aan occlusieve vasculaire aandoeningen (bloedvatverstoppingen), aan bepaalde pschychiatrische aandoeningen, aan fibromyalgie, aan restless legs, aan geestelijke depressie, aan aidsdementie, aan vertigo (duizeligheid), aan essentiële tremoren (bewegingsstoornissen), aan het chronisch vermoeidheidssyndroom, aan neurologische aandoeningen en aan postpartumdepressie (postnatale depressie). U ziet dat dit allemaal vrij onbevattelijk kwalen zijn.

Er lijkt ook een verband te zijn tussen de aanwezigheid van vitamine B12-deficiëntie bij mensen en het optreden van de ziekte van Alzheimer. Dat is, hoe vervelend dat enerzijds ook mag zijn, anderzijds toch ook een heuglijk feit. Want nu men dat weet, is ook het vóórkomen van deze voor het overige zo ongrijpbare ouderdomsziekte, mogelijk veel minder moeilijk. Een laag vitamine B12-niveau lijkt een duidelijke rol te spelen in de ziekte van Alzheimer zoals die zich vaak voordoet binnen bepaalde families. Dat betekent dat deze ziekte ook een erfelijke component heeft. Vitamine B12-deficiëntie speelt verder een rol bij het optreden van osteoporose. Dat is, zoals u wellicht weet, de medische naam voor poreus, ofwel zwak bot. Ook wel botontkalking genoemd. Een kwaal die bij de ouder wordende mens na een val vaak vervelende invaliderende gevolgen heeft. De botdichtheid/botmassa is vast te stellen door een DEXA-scan. Bij dit onderzoek worden afbeeldingen gemaakt van het heupgewricht en van de ruggenwervels.

Er is misschien ook een verband tussen het veelvuldig voorkomen van autismespectrumstoornissen onder jongeren en vitamine B12-deficiëntie. In ieder geval doen deze stoornissen zich onder jongeren bijna onverklaarbaar frequent voor. Net als het aantal gevallen van vitamine B12-deficiëntie. In ieder geval is het testen van de kinderen op vitamine B12-deficiëntie een goede mogelijkheid om te proberen de frequentie van voorkomen van deze stoornissen in te gaan dammen. Als men bij problematisch opgroeiende kinderen de vinger wat dat betreft op de zere plek zou kunnen leggen, door vitamine B12-deficiëntie aan te tonen, kan men veel ellende voor die kinderen en voor hun ouders besparen. Let wel: ook bij kinderen komt vitamine B12-deficiëntie zeer zeker voor. Een deficiëntieziekte die dan gepaard gaat met een achterstand op velerlei punten in de zo normale fysieke, psychische en cognitieve ontwikkeling van die kinderen.

Vrouwen met een verleden van anorexia en van boulimia blijven, na het oplossen van deze eetstoornissen, vaak nog lang last houden van vitamine B12-deficiëntie. Deze deficiëntieziekte veroorzaakt eveneens een hele reeks aan neuropsychiatrische verschijnselen. Verder kunnen zich ook een flink aantal neurologische tekenen en symptomen van B12-deficiëntie voordoen. Zoals:

Baby's en andere jonge kinderen kunnen ook heel goed met vitamine B12-deficiëntie te maken krijgen. Namelijk in de vorm van:

Jonge moeders met vitamine B12-deficiëntie kunnen door het geven van borstvoeding doen bewerkstelligen dat hun kind onvoldoende vitamine B12 binnenkrijgt. En daardoor neemt dan het risico op hersenletsel en neurologische schade bij het kind toe. Dus hoewel het geven van borstvoeding een aan te raden wijze van doen is, werkt deze handelwijze in dit geval negatief uit voor het jonge kind.

N.B. Zowel moeders die borstvoeding geven als moeders die flesvoeding geven, moeten zeer bedachtzaam zijn op het gebruik van de magnetron voor het opwarmen van de melk, omdat een magnetron een deel van de vitamine B12 in de melk vernietigt. Dit gebeurt overigens ook bij de vitamine B12 die in vlees voorkomt. Dus ook voor kinderen die geen melk meer krijgen toegediend, kan dit een belangrijk issue zijn.

Vóór u besluit om een tip (die op deze website staat vermeld) te gaan opvolgen, dient u eerst de veiligheidsadviezen te lezen. Klik daarvoor op deze link.